Samowystarczalnosc swiata

Przedstawione wyżej tendencje wzrostu liczby i rozmieszczenia ludności świata w przekroju regionów i krajów, stwarzają poważne problemy w zakresie jej wyżywienia. Punktem wyjścia analizy możliwości wzrostu światowej produkcji żywności stało się przyjęcie około 4,0 mld hektarów ziemi jako potencjalnego obszaru ziemi uprawnej. Obecnie wykorzystuje się około 3 mld ha. Zestawiając stosunkowo szybko powiększającą się liczbę ludności świata z możliwymi do uzyskania przyrostami produkcji rolnej, poszukuje się odpowiedzi na pytanie, kiedy ludzkość stanie z jednej strony wobec granicy wyczerpania zasobów ziemi uprawnej, z drugiej zaś podnoszenia wydajności i tym samym wobec pierwszej z zasadniczych granic wzrostu: braku możliwości wyżywienia dalszych przyrostów ludności. Dotychczasowe rezerwy, związane z zagospodarowywaniem terenów dziewiczych, eksploatacją zasobów mórz czy nowymi metodami uprawy ziemi, są coraz bardziej nadużywane w sensie zbliżania się do granicy, po przekroczeniu której mogą się pojawić nieodwracalne zmiany w biosferze. Produkcja zbóż w świecie sięga obecnie około 1,6 mld ton rocznie. Największy udział w tej produkcji mają St. Zjednoczone, kraje Azji i Oceanii i ZSRR. Jednakże tylko St. Zjednoczone są obszarem nadwyżkowym. Ich udział w światowej konsumpcji zbóż wynosił w minionych latach około 13 % ?14 %.