Najbardziej ogólną cechą rozwoju krajów kapitalistycznych w ostatnim dziesięcioleciu było ogólne obniżenie tempa wzrostu gospodarczego. W latach 1973?1983 średnie roczne tempo wzrostu globalnego produktu społecznego w krajach członkowskich OECD wynosiło 2,2%, co oznacza ponad 2-krotny spadek tempa wzrostu w porównaniu z dwudziestoleciem 1954?1973. Bliższa analiza tego zjawiska wskazuje, że aczkolwiek dotyczyło ono wszystkich krajów kapitalistycznych, było bardziej odczuwalne w krajach Europy Zachodniej i Japonii niż w USA. Jeżeli w USA średnie roczne tempo wzrostu globalnego produktu społecznego spadło z 3,5% w latach 1967?1973 do 2,5% w latach 1974? ?1982, tj. prawie o jedną trzecią, to w Europie Zachodniej ? z 5,1 do 2,3%, a więc o ponad połowę, w Japonii z 10,4 do 3,9%, czyli o prawie dwie trzecie. Na nierównomierny przebieg procesów gospodarczych w omawianym dziesięcioleciu wskazuje także dynamika wychodzenia z kryzysów ekonomicznych lat 1974?1975 oraz 1980?1982, które objęły świat kapitalistyczny. Jakkolwiek obniżenie się aktywności gospodarczej było w czasie tych kryzysów w USA większe niż w Europie Zachodniej i Japonii ? USA wychodziły z kryzysów przy wyższej dynamice wzrostu.

1 KOMENTARZ

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.