Spawanie duplexu

Podgrzewanie wstępne nie jest konieczne, stosuje się tylko osuszające, do 100°C, jeśli jest to uzasadnione. Zbyt mała energia liniowa spawania powoduje szybkie stygniecie i w konsekwencji dużą ilość ferrytu, natomiast zbyt duża energia liniowa może wywołać wydzielenie faz międzymetalicznych. Nisko- i średniostopowe stale spawa się energią liniową w zakresie 5+25 kJ/cm, utrzymując temperaturę międzyściegową do 250°C, a wysokostopowe w zakresie 2+15 kJ/cm z temperaturą międzyściegową 100+150°C. Aby uzyskać właściwą strukturę w spoinie należy stosować spoiwo o zwiększonej zawartości niklu i/lub azotu. Do stali nisko-i średniostopowych przeznaczonych do pracy w agresywnych środowiskach korozyjnych mogą być stosowane stopiwa duplex o zwiększonej zawartości Cr, Mo i N. Stale duplex wykazują małą skłonność do pękania na gorąco. Wodór w spoinie może być powodem pęknięć zimnych, jeżeli stopiwo ma dużą liczbę ferrytową IIOFN, tj. ok. 75% ferrytu). Wytrzymałość spoiny jest zazwyczaj wyższa od minimalnej wytrzymałości materiału podstawowego, natomiast udarność jest niższa. Azot jest istotnym dodatkiem stopowym powodującym uzyskanie wysokiej odporności korozyjnej. Ubytek azotu może występować podczas spawania TIG i MIG/MAG. W spoinach ze stali duplex o wysokiej zawartości azotu (>0,2%) skłonność do porowatości jest większa niż w spoinach z typowych stali austenitycznych. Obróbka cieplna po spawaniu zwykle nie jest potrzebna.